Δευτέρα 15 Απριλίου στις 21:15

Ο Δημήτρης περιφέρεται σαν ήρωας του Τρυφώ στην Αθήνα του εξήντα. Μνήμες από την κατοχή, επισκέψεις σε νυχτερινά μπαρ, σεξ με γυναίκες βγαλμένες από τα swinging 60s και η συντηρητική οικογένειά του, συνθέτουν το πορτραίτο ενός άντρα που μετεωρίζεται, όπως ακριβώς και η εποχή του (λίγο πριν τη δικτατορία) ανάμεσα σε έναν κούφιο εκμοντερνισμό και το μικροαστικό βόλεμα. «Κομμένο» από το φεστιβάλ Θεσσαλονίκης του ‘69 ένα από τα σημαντικότερα ντεμπούτα του Ελληνικού Κινηματογράφου.

Σύμφωνα με την Αγλαΐα Μητροπούλου, η Ανοιχτή επιστολή  «είναι μια πολιτική ταινία, η ιστορία ενός νέου μικροαστού, γεννημένου στην Κατοχή, προετοιμασμένου από τις κοινωνικές συνθήκες να “βολευτεί”, ο οποίος προσπαθεί να μην αντιδρά, να μη σκέφτεται, αναζητώντας μια κάποια διαφυγή σε διάφορους έρωτες ως τη μέρα που απελπισμένος βρίσκεται μπροστά σε μια νεαρή δασκάλα». 

Επί δικτατορίας,  μια λαθραία κόπια της ταινίας κερδίζει το βραβείο των κριτικών στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο το 1968. Τον επόμενο χρόνο, κουτσουρεμένη κατά 15 λεπτά από το φόβο της λογοκρισίας, υποβάλλεται στο Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, όπου η διορισμένη από τη χούντα προκριματική επιτροπή του Φεστιβάλ την απορρίπτει. Το 1969, η ταινία, προβάλλεται (λογοκριμένη πάντα) στην ΑΛΚΥΟΝΙΔΑ, και την επομένη, παρά το κλίμα φόβου που επικρατούσε, οι κριτικές στον τύπο ήταν ενθουσιώδεις.

Προλογίζει ο Γιώργος Σταμπουλόπουλος, σκηνοθέτης