Σύμφωνα με τον Εχσάν Κοσμπάχτ, η κλασική αυτή αισθηματική τραγωδία εξαπολύει, ωστόσο, μία από τις σφοδρότερες επιθέσεις στο αμερικανικό όνειρο. Ένας εργαζόμενος νέος που προσπαθεί να ανέλθει κοινωνικά ερωτεύεται δύο γυναίκες, μία φτωχή και μία πλούσια. Τυφλωμένος από το πάθος και τη φιλοδοξία, οδηγείται τελικά στο έγκλημα. Στο τέλος όμως, ονειροπολώντας τον χαμένο έρωτα δέχεται παράξενα ήρεμα τη μοίρα του. Ο Στίβενς επινόησε μια καινοτόμα χρήση των ομαλών μεταβάσεων (dissolve) στο μοντάζ, για να επιτύχει “ένα είδος ρέουσας ενέργειας”. Θρυλική είναι η σκηνή του φιλιού της Ελίζαμπεθ Τέιλορ και του Μοντγκόμερι Κλιφτ, όπου τα ερωτικά κοντινά πλανά φέρνουν τους θεατές μέσα στην αγκαλιά τους.

Ο Τζορτζ Στίβενς (1904-1975), γεννημένος στην Καλιφόρνια, ήταν ένας σπουδαίος σκηνοθέτης της χρυσής εποχής του Χόλιγουντ. Ξεκίνησε την καριέρα του ως κάμεραμαν σε ταινίες των Όλιβερ Χάρντι και Σταν Λόρελ (Χοντρός και Λιγνός). Οι πρώτες του ταινίες είναι κωμωδίες και αισθηματικά δράματα, στις οποίες όμως δεν λείπουν οι ανθρωπιστικές διαστάσεις. Στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο κινηματογράφησε πολεμικά επίκαιρα, ενώ στις μεταπολεμικές δραματικές ταινίες του υπάρχουν περισσότερο βαθιές ανθρωπιστικές ανησυχίες. Πολλές ταινίες του ήταν υποψήφιες και κέρδισαν Όσκαρ. Ο ίδιος κέρδισε δύο φορές Όσκαρ σκηνοθεσίας για τις ταινίες Μία θέση στον ήλιο (1951) και Ο γίγας (1956).

Φωτογραφίες: Images courtesy of Park Circus/Universal