Σε αυτήν την περισσότερο πειραματική και λιγότερο προβεβλημένη ταινία τους, ο Ρέις και η Κορντέιρο εξερευνούν εκ νέου την περιοχή Τραζ-οζ-Μόντες, αλλά αυτή τη φορά με περισσότερο φιλοσοφική και εικαστική διάθεση. Με τα λόγια της Κορντέιρο: “Μια ταινία για να δεις και να ακούσεις, σαν για πρώτη φορά, σαν να ήταν η πρώτη ταινία που βγήκε από τη γη και μίλησε για αυτήν”, ενώ σύμφωνα με το Ρέις: “Είναι μια ταινία για την ανθρώπινη κατάσταση. Είναι φτιαγμένη με τα ίδια υλικά των ψευδαισθήσεων: ήχοι, οράματα, ρυθμοί, λέξεις, μουσική. Εκτυλίσσεται ελεύθερα στο χρόνο και στο χώρο, υπακούοντας βέβαια στις εσωτερικές της δυνάμεις”.

Αντόνιο Ρέις & Μαργκαρίντα Μαρτίνς Κορντέιρο:
Ο Αντόνιο Ρέις (1927) ξεκίνησε ως μέλος του Πειραματικού Τμήματος της Κινηματογραφικής Λέσχης του Πόρτο και εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη στην ταινία Η ιεροτελεστία της άνοιξης (1962) του Μανοέλ ντε Ολιβέιρα. Μετά το ντοκιμαντέρ Χάιμσυν-σκηνοθέτησε με τη σύντροφό του Μαργκαρίντα Μαρτίνς Κορντέιρο άλλες τρεις μεγάλου μήκους ταινίες. Το 1977, έγινε διευθυντής στη Σχολή Κινηματογράφου του Εθνικού Ωδείου και πέθανε στη Λισαβόνα το 1991. Η σύντροφός του στη ζωή και στον κινηματογράφο, Μαργκαρίντα Μαρτίνς Κορντέιρο (1938) ήταν ψυχίατρος στο επάγγελμα.